Jestem myślą, którą pielęgnuję dzień cały,
Kroplą intencji, co pada na glebę umysłu.
Kształtuję życie swe, wyrywam chwast, co już nie służy,
By miejsce zrobić dla ziaren światła i wzrostu.
W myślach tonę, w przekonaniach pływam,
Jak rzeka, co kształtuje brzeg swej świadomości.
To one kreują mnie, nową myśl wprowadzam,
By świt nowego spojrzenia rozświetlił horyzont.
W sercu marzeń, gdzie natchnienia wzlatują,
Przekształcam życie swe, by szczęścia kwiat zakwitał.
Niechaj korzenie wiary w siebie sięgają głęboko,
A skrzydła odwagi unoszą mnie ku niebu.
Intencja z nowym nasionem posadzona,
W glebie wdzięczności kiełkuje nadzieja.
Rozszerzam świadomość, by bardziej zrozumieć,
Że każda myśl jest krokiem na ścieżce mojego jutra.
Usuwam bariery, ograniczenia z przeszłości,
Otwieram dłonie na dar przemiany.
By stać się tym, kim czuję to – dzisiaj i jutro,
Bo jestem twórcą, rzeźbiarzem własnego losu.
W krainie pozytywnych myśli się zanurzam,
Tam, gdzie spokój jest oceanem bez granic.
Odczuwam nasiona radości, sukcesu i wzlotów,
A każdy dzień jest polem do nowego zasiewu.
W obliczu przeciwności mocy nie tracę,
Bo burza to tylko taniec wiatru i deszczu.
Sprawczość powraca jak echo unoszące się w tunelu,
Niosąc siłę, co każe mi trwać i wzrastać.
Zmianę od siebie rozpoczęłam,
Nie czekam na jutro – to dziś jest początkiem.
W przekonaniach swych, jak żeglarz wśród fal,
Zmierzam ku spełnieniu, ku szczęśliwym celom.
Więc daję sobie czas, by się zakorzenić,
By w rytmie życia oddech harmonii odnaleźć.
Jakie myśli pielęgnować, by wyrosły skrzydła?
Te, które wolność niosą i w słońcu się mienią.
Kliknij tutaj, masz dostęp do mojego bloga-
Wewnątrz na Zewnątrz.
