Gdzie emocje w sercu płyną, jak rzeka bez końca,
Tam zaczyna się droga, co prowadzi do świadomości.
To nie łza, to nie smutek, to nie radość bez sensu,
To przekaz od siebie, co mówi „przyjrzyj się temu”.
Emocje nasze, jak ptaki, co wznoszą się w powietrze,
Każda z nich ma cel, każda z nich jest szczera.
Przychodzą i odchodzą, jak fale na oceanie,
Każda z nich jest częścią naszej wewnętrznej harmonii.
Gdy zrozumiesz swoje uczucia, co budzą w tobie trwogę,
Zobaczysz, że reakcje innych już nie są tak bolesne.
Gdzieś tam w głębi siebie zaczniesz dostrzegać,
Że każdy ma swój punkt widzenia, swoje własne przekonania.
I już nie impuls, lecz świadomość rządzi twymi czynami,
Już nie emocje, lecz rozum twymi myślami.
Rozpuszczasz co było, co bolało, co smuciło,
I widzisz, jak każda emocja ku wolności zmierza.
To droga do harmonii, do spokoju, do miłości,
To droga ku zdrowiu, ku zrozumieniu, ku świadomości.
Nie lękaj się emocji, przyjmij je z otwartymi ramionami,
Bo one są kluczem do prawdy ukrytej w twoim sercu.
Słuchaj ich szeptu, gdy delikatnie pukają do drzwi,
Nie zagłuszaj ich krzykiem, nie odrzucaj w pośpiechu.
Są jak latarnie na morzu, co drogę wskazują,
Jak deszcz oczyszczający, gdy ziemia pragnie wytchnienia.
Gdy gniew zapuka, spytaj, czego broni, co skrywa,
Gdy smutek cię otuli, zajrzyj w jego głębię.
Radość niech płynie swobodnie, niech nie lęka się jutra,
A strach niech przemówi, nim w cień się zamieni.
Każda emocja jest darem, każda chce być dostrzeżona,
Nie ma tych złych, nie ma tych dobrych – są tylko odczucia.
W ich rytmie odnajdziesz melodię własnego istnienia,
A w zgodzie z nimi – wolność, której od dawna szukałeś.
Tutaj możesz przeczytać inne moje wiersze;
Wewnątrz na zewnątrz.
