Był sobie raz pewien młody król, który zasiadł na tronie po swoim ojcu. Ten król, o imieniu Aleksander, był mądry i sprawiedliwy, ale w jego sercu tlił się niepokój. Obawiał się bowiem, że stanie się takim samym władcą jak jego ojciec, który był surowy i nieczuły.
Pewnego dnia, podczas spaceru po ogrodach pałacowych, Aleksander zauważył starą miedzianą skrzynię ukrytą pod krzakiem. Zaintrygowany, otworzył skrzynię i odkrył w niej magiczne lustro.
Za radą starego doradcy, król spojrzał w lustro i zobaczył swoją przeszłość: surowe spojrzenie ojca, trudne decyzje, które musiał podjąć, ból i smutek, które niosło jego dzieciństwo. Zobaczył, jak te doświadczenia odbiły się w jego własnych decyzjach jako króla.
Ale coś dziwnego zauważył Aleksander. W odbiciu lustra zobaczył nie tylko siebie jako króla, ale również siebie jako chłopca. Mimo smutku i trudności, ten chłopiec był pełen miłości, ciekawości i determinacji. I to było to, co Aleksander chciał zobaczyć w sobie jako król.
Przyjął to lustro jako naukę i przypomnienie. Zrozumiał, że przeszłość kształtuje teraźniejszość, ale to on ma moc decydować o przyszłości. Zdecydował, że będzie rządził z miłością i zrozumieniem, niezależnie od tego, co widział w lustrze przeszłości.
Ale lustro nie służyło tylko jemu. Każdy w pałacu, od najmłodszych dzieci po najstarszych doradców, mógł spojrzeć w lustro i zobaczyć swoje odbicie przeszłości. A przez to zrozumieć, jak te doświadczenia wpłynęły na ich decyzje i postępowanie. I, co najważniejsze, zrozumieć, że mają moc decydować o swojej przyszłości.
I tak, król Aleksander, z pomocą magicznego lustra, nie tylko zmienił swoje królestwo, ale również dał wszystkim lekcję, która pokazała, że mimo wpływu przeszłości, mamy moc kształtować naszą przyszłość.
Tutaj możesz przeczytać inne moje inspirujące Bajki;
Wewnątrz na zewnątrz.
