Opiekuńcza dla siebie, troskliwa jak matka,
dla wszystkich swoich części, które łączy w zgodzie.
W głębi serca prawda się skrywa,
szantaż i manipulacje już bezsilnie padają.
Nie musi być już rozdarta,
zna pragnienia serca, co bije w jej piersi.
Bądź odpowiedzialna, przede wszystkim dla siebie,
świat nie na twoich barkach spoczywa.
Jesteś silna, kiedy niesiesz za innych,
lecz pamiętaj o sile, co dla siebie zarezerwowana.
Opiekuńcza dla dziecka wewnętrznego, z nim na zawsze związana,
w obecności każdej części potrzeby słyszysz, głosy rozumiesz.
Gdy już siebie otoczyłaś troską,
i lekkie części wciąż szepczą, wytrwaj.
Potrzebują opieki, jak troskliwa matka,
odpowiedzialność za siebie bierz, wszystkie części w miłości scal.
Lustro rzeczywistości już nie musi pokazywać,
która część uwagi domaga się teraz.
Czy jesteś opiekuńcza? Czy troskliwa dla siebie?
Czy widzisz siebie, kiedy siebie stawiasz na pierwszym miejscu?
W zgiełku dnia, w cieniu nocy,
czy dostrzegasz siebie, kiedy przestrzeń rośnie?
Samotność przyjmuje z gracją,
naucz się jej słuchać, niech prowadzi Cię do domu.
Akceptacja—tak delikatna, lecz potężna,
przytula Twoje słabości, przemieniając je w siłę.
Uczysz się kochać każdą chwilę, każdą część,
być obecną, bycie sobą—najpiękniejszą sztuką jest.
Kliknij tutaj masz dostęp do innych moich wierszy;
Wewnątrz na Zewnątrz
