Poranek Wdzięczności

Usiadłam wygodnie,
trzymając kubek gorącej kawy w ręce.
Aromat jej unosi się w powietrzu,
cisza wokół –
można usłyszeć, jak rozpoczyna się nowy dzień życia.

To, co widzę oczami,
łączy się z moim sercem,
to oko mojej duszy.
Ono napełnia moje ciało wdzięcznością.

To miejsce, ta chwila.
Wdzięczność dla siebie za odwagę,
wdzięczność dla duszy za prowadzenie,
wdzięczność za wszystkie doświadczenia –
bez nich nie byłoby mnie tutaj.

Wdzięczność za każdy krok,
który prowadził mnie tutaj.
Ja jestem.

Czuję szczęście wypływające z serca,
oraz docenienie tego, co mam.
Słońce wstało, rozświetla ten dzień,
otula mnie swoimi promieniami.
Napełniam się tym światłem –
tutaj dzień się rozpoczyna.

Myśli podsuwają piękne słowa,
słowo zostaje wypowiedziane,
to właśnie zostaje wprowadzone w czyn,
w ruch tworzenia.

Dziękuję, dziękuję, dziękuję.
To zostało dokonane.

Kliknij w ten link, tutaj masz więcej inspiracji;

Wewnątrz na Zewnątrz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *