Pewnej niespokojnej nocy Pani Bajeczka zasiadła do pisania swojej najnowszej opowieści. Postanowiła opowiedzieć o małym żółwiu, który zawsze dawał innym więcej niż sobie. Dzieci z przedszkola z zainteresowaniem słuchały historii o żółwiu, który zawsze pomagał innym zwierzętom i nigdy nie odmawiał pomocy.
Jednak, gdy nadszedł czas, że mały żółw potrzebował pomocy, okazało się, że nie miał już sił i energii, by pomóc sobie samemu. Nie chciał prosić innych o pomoc, ponieważ zawsze sam pomagał innym i bał się, że zostanie nazwany egoistą.
Pani Bajeczka zwróciła się do dzieci z pytaniem: „Czy myślicie, że mały żółw powinien poprosić o pomoc, gdy go potrzebuje? Czy może lepiej, aby zawsze dawał innym więcej niż sobie?”
Dzieci zgodnie odpowiedziały, że żółw powinien prosić o pomoc, gdy go potrzebuje, ponieważ nawet najlepsi pomocnicy potrzebują czasami pomocy od innych. Pani Bajeczka zwróciła uwagę na to, że dawanie innym więcej niż sobie jest pięknym gestem, ale żeby być w stanie pomagać innym, musimy najpierw dbać o siebie i swoje potrzeby.
Mały żółw zrozumiał, że czasami potrzebujemy pomocy innych, i że nie ma w tym nic złego. Dzięki temu zrozumieniu mógł prosić innych o pomoc wtedy, kiedy tego potrzebował, a jednocześnie dalej pomagać innym, gdy tylko był w stanie.
Pani Bajeczka zakończyła swoją opowieść słowami: „Pamiętajcie dzieci, dawanie innym więcej niż sobie jest pięknym gestem, ale nie zapominajcie o sobie. Czasami najważniejsze jest, aby zwrócić uwagę na swoje potrzeby i prosić o pomoc, gdy jej potrzebujemy”.
Dzieci z zainteresowaniem słuchały Pani Bajeczki i żółwia, który nauczył się dbać o siebie, jednocześnie nie przestając pomagać innym. Zadawały wiele pytań na temat tego, jak można łączyć dawanie i branie oraz jakie są najlepsze sposoby na pomaganie innym.
Pani Bajeczka odpowiedziała, że jednym z najlepszych sposobów na pomaganie innym jest empatia, czyli umiejętność rozumienia i odczuwania emocji innych ludzi. Empatia pozwala nam zrozumieć potrzeby innych, a tym samym lepiej im pomagać.
Jednak, jak zaznaczyła Pani Bajeczka, ważne jest, aby nie zapominać o sobie i swoich potrzebach, ponieważ tylko wtedy będziemy w stanie pomóc innym w sposób skuteczny i długotrwały. Dlatego należy znaleźć właściwy balans pomiędzy dawaniem a braniem, aby móc pomagać innym w sposób zrównoważony.
Na koniec Pani Bajeczka przypomniała dzieciom, że każdy z nas ma w sobie coś, co może pomóc innym. Nie trzeba być super bohaterem ani mieć wiele pieniędzy, aby pomóc komuś. Czasami wystarczy mała pomoc, ciepłe słowo czy uśmiech, aby zrobić dla kogoś coś dobrego.
Dzieci z przedszkola zrozumiały, że warto pomagać innym, ale również dbać o siebie i swoje potrzeby. Obejmując Panią Bajeczkę, powiedziały: „Dziękujemy za piękną opowieść i za to, że nauczyła nas, jak pomagać innym i dbać o siebie”.
Wewnątrz na zewnątrz.
