W krainie marzeń, gdzie myśl tworzy świat,
gdzie każda chwila jest niczym złoty skrawek czasu.
Tam, gdzie serce dyrygentem, a dusza gra na strunach losu,
zbuduję obraz życia – jakim pragnę żyć, w przestrzeni bez granic.
Podejmuję decyzję, mocno trzymam się tej wizji,
jak żeglarz, co do gwiazd prowadzi swą łajbę przez fale.
W mym umyśle kwitnie ogród, gdzie pozytywne myśli,
jak motyle, tańczą w blasku słońca, radosne i jasne.
Wizja to inspiracja, to siła, co napędza dzień,
To farba, co maluje szarości codzienności w barwy tęczy.
To marzenie, co przekracza granice, otwiera drzwi percepcji,
gdzie możliwości są nieograniczone, a przeszkody tylko wyzwaniami.
W tym obrazie, co sercem maluję, ”jestem ja” – twórca, architekt,
co z pasją kształtuje swoje jutro, swoje dzisiaj, swoją chwilę.
Nie ma miejsca na zwątpienie, bo wiara w siebie to fundament,
na którym buduję szczęście, co w sercu rozkwita.
Tak trzymam się tej wizji, co jak latarnia morska w ciemności,
Przewodzi przez burze, przez niepewność, przez strach.
W moim umyśle pozytywne sposoby zaczynają płynąć,
jak rzeka, co do oceanu marzeń nieustannie dąży.
Wizja to inspiracja, to płomień, co ogrzewa w zimie,
to gwiazda, co świeci najjaśniej, gdy noc najciemniejsza.
W moim życiu już jestem kapitanem, to ja wyznaczam kurs,
i tworzę okoliczności, w których pragnę żyć.
Kliknij tutaj, zainspiruj się moimi innymi wierszami-
Barbara Jaworska-Kostrzewska
