Na sesji terapeutycznej pojawia się kobieta. Z zewnątrz – piękna, empatyczna, utalentowana, z dobrym wykształceniem. W środku – głos, który od lat powtarza: „nie nadajesz się do tego, jesteś głupia”.
Czuje, że stoi w miejscu. Marzy o rodzinie, dziecku, spełnieniu zawodowym, a jednocześnie coś w niej blokuje każdy ruch. Zegar biologiczny tyka, czas płynie, a ona tkwi w paraliżu decyzyjnym.
1. Korzenie – dziecko między mamą a tatą
Kiedy opowiada o dzieciństwie, wracają obrazy:
„Kiedy byłam przy mamie, tata był zły.
Kiedy byłam przy tacie – mama była zła”.
To doświadczenie rozdartej lojalności uczy, że każdy wybór kończy się stratą. Dziecko nie może być „w pełni sobą”, zawsze ktoś cierpi, zawsze ktoś jest niezadowolony. W psychice zapisuje się schemat: „jeśli pójdę w jedną stronę, zawiodę kogoś innego”.
2. Zaklęcie – słowa, które wbiły się w duszę.
Najmocniejsze wspomnienie to moment, gdy rodzice kłócili się o mieszkanie. Wtedy padły słowa:
„Ona jest tak głupia, że nic w życiu nie osiągnie. Musimy jej zapisać, bo sama sobie nie poradzi”.
To zdanie stało się zaklęciem. Nie wypowiedziane do niej, ale „o niej”.
Dlatego jeszcze mocniejsze – bo skoro rodzice mówią to między sobą, to musi być prawda.
Od tego dnia wewnętrzny głos powtarza: „jestem głupia, nie poradzę sobie, nie nadaję się”.
3. Schematy, które się zrodziły.
Na tej glebie wyrastają schematy psychologiczne:
Schemat bezwartościowości/wstydu – „jestem gorsza od innych, nic ze mnie nie będzie”.
Schemat opuszczenia/odrzucenia – „jeśli wybiorę jedną stronę, druga mnie straci”.
Schemat podporządkowania – „muszę się dopasować, nie mogę decydować sama”.
Schemat niekompetencji/zależności – „sama sobie nie poradzę, ktoś musi się mną zająć”.
4. Jak rany dziecka tworzą dorosłe życie.
W dorosłości te schematy działają jak niewidzialne nici:
Relacje partnerskie – trafia na mężczyzn, którzy podważają jej wartość i godność. To tylko odtwarzanie dziecięcego wzorca: bliskość równa się ból.
Zatrzymanie w miejscu – mimo wykształcenia i talentów, nie rusza po swoje marzenia. Lęk przed porażką paraliżuje.
Rozdarcie – wciąż powtarza schemat „każdy wybór to strata”. Dlatego nie potrafi zdecydować, w którą stronę pójść.
Tykanie zegara – czuje presję czasu, pragnie rodziny i dziecka, ale wewnętrzny głos mówi: „nie nadajesz się do tego”.
5. Rany emocjonalne ukryte w środku
Za tymi schematami kryją się rany:
Rana odrzucenia – poczucie, że nigdy nie była „wystarczająca” dla mamy ani taty.
Rana zdrady – została wciągnięta w konflikt dorosłych zamiast chroniona.
Rana upokorzenia – zdanie o „głupocie” uderzyło w samą jej wartość.
Rana opuszczenia – samotność w sytuacji, gdy najbardziej potrzebowała wsparcia.
6. Droga uzdrawiania – od zaklęcia do wolności
Proces terapeutyczny prowadzi do kilku kroków:
1. Uznanie źródła – „to nie mój głos, to echo rodziców”.
2. Oddzielenie dziecka od dorosłej – dorosła kobieta ma wykształcenie, talenty, siłę. Wewnętrzne dziecko nadal wierzy, że „jest głupie”. Trzeba je ukochać.
3. Nowe przekonania – „mam prawo wybierać”, „poradzę sobie sama”, „jestem wartościowa”.
4. Małe ruchy – wychodzenie z paraliżu poprzez podejmowanie drobnych decyzji, by ciało poczuło, że ruch nie oznacza już straty.
Jedno zdanie z dzieciństwa może zatrzymać całe dorosłe życie. To zdanie można odczarować.
Ta kobieta – i każdy, kto nosi podobne rany – może krok po kroku uczyć się patrzeć na swoje wewnętrzne dziecko i mówić mu:
„To nie była prawda. Jesteś mądra, dobra, wartościowa. Masz prawo żyć po swojemu”.
Bo prawdziwa wolność zaczyna się wtedy, gdy przestajemy słuchać zaklęć z przeszłości, a zaczynamy pisać własną historię.
Przeczytaj więcej o tym jak echo dzieciństwa żyje w nas, kliknij w ten link-
Czy tak myślisz o sobie- ”Jestem niewystarczająca” – echo dzieciństwa, które nadal żyje w nas–
A Ty?
Jakie zdanie z dzieciństwa wciąż rozbrzmiewa w Tobie?
Czyj głos zatrzymuje Cię przed tym, żeby iść swoją drogą?
Pamiętaj – możesz ten głos rozpoznać, ukochać swoje wewnętrzne dziecko i napisać własną historię.
Jeśli ten tekst poruszył coś w Tobie – zostaw po sobie laika 💜
To dla mnie sygnał, że takie treści są dla Ciebie ważne i że chcesz ich więcej.
Wewnątrz na Zewnątrz
