Historia rodu to nie tylko wspomnienia i opowieści. To także głęboko zakorzenione wzorce, które mogą kierować naszym życiem, często w sposób, którego nie jesteśmy świadomi. Jednym z takich wzorców jest lojalność wobec przodków, przejawiająca się w nieświadomym powtarzaniu ich losów – zwłaszcza wtedy, gdy w rodzinie doświadczono wielkich strat majątkowych, wywłaszczeń czy rozdzielenia bliskich.
Przykład historii rodzinnej
Przeanalizujmy konkretny przypadek: pradziadkowie utracili cały majątek – dom, ziemię, pieniądze. Ich dzieci zostały wysłane do innego kraju i nigdy więcej ich nie zobaczyli. Dziadek, który miał wtedy trzy lata, został wysłany statkiem do Ameryki, by tam rozpocząć nowe życie. Jako dorosły, nie mogąc odnaleźć się w obcym kraju, powrócił do Polski w poszukiwaniu rodziny, jednak nigdy już ich nie odnalazł. Nie mając nikogo, stworzył własną rodzinę, jednak w jego domu panował ciągły lęk o finanse, konflikty o pieniądze, a także ucieczka w alkohol.
Jakie wzorce mogą się kryć w takiej historii?
1. Powtarzanie losu przodków
Jeśli przodkowie doświadczyli utraty, późniejsze pokolenia mogą nieświadomie sabotować własny sukces, ponieważ posiadanie majątku może być kojarzone z niebezpieczeństwem. Warto zadać sobie pytania:
Czy boję się utraty tego, co mam?
Czy trudno mi budować stabilność finansową?
Czy pieniądze w mojej rodzinie były źródłem konfliktów i napięć?
2. Strach przed stratą dzieci.
Pradziadkowie utracili swoje dzieci – nie mieli możliwości ich odzyskać, nie wiedzieli, co się z nimi stało. Taki ból mógł zakodować się w systemie rodzinnym jako głęboki lęk o potomstwo. Może on przejawiać się w nadopiekuńczości, trudności w „pozwoleniu dziecku odejść” w dorosłość, lub w chronicznym niepokoju rodzicielskim. Warto zapytać:
Czy mam trudności z pozwoleniem moim dzieciom na samodzielność?
Czy czuję irracjonalny lęk o ich bezpieczeństwo?
Czy noszę w sobie niepokój, którego nie potrafię uzasadnić?
3. Konflikty o pieniądze jako przejaw traumy rodowej
Jeśli pieniądze były przyczyną ogromnej straty i cierpienia w przeszłości, w kolejnych pokoleniach mogą wywoływać intensywne emocje. W domu dziadka, który stracił całą rodzinę, pojawiły się wieczne kłótnie o pieniądze, picie alkoholu i strach o byt. To pokazuje, że pieniądze nie były tylko środkiem wymiany, ale symbolem bezpieczeństwa i traumy.
Pytania do refleksji:
Jakie emocje wywołują we mnie pieniądze?
Czy w mojej rodzinie były ciągłe spory o finanse?
Czy mam tendencję do odrzucania bogactwa lub sabotowania własnego sukcesu?
Jak można uzdrowić te dynamiki?
-Uznanie historii przodków
Zatrzymanie się i przyjęcie tego, co się wydarzyło, bez konieczności powtarzania losu.
W ustawieniach systemowych często mówi się:
„Widzę was i wasz los. To, co się stało, było trudne. Dziękuję wam za życie. Teraz wybieram inną drogę.”
-Symboliczne zakończenie historii straty
Można podjąć działania, które pozwolą symbolicznie „domknąć” otwartą ranę. Może to być zapalenie świecy dla przodków, napisanie listu, ustawienie systemowe czy nawet mentalne pozwolenie sobie na obfitość bez poczucia winy.
-Świadoma praca z przekonaniami.
Jeśli w rodzinie panowało przekonanie, że „pieniądze przynoszą cierpienie”, warto świadomie pracować nad nowym podejściem, np. poprzez afirmacje:
„Mogę mieć stabilność finansową i czuć się z tym dobrze.”
„Mogę mieć rodzinę i jednocześnie żyć w spokoju i dostatku.”
-Przywrócenie wewnętrznej równowagi
W ustawieniach systemowych chodzi o to, aby każdy członek rodu zajął swoje właściwe miejsce. Gdy przodkowie są uznani i szanowani, ich los nie musi już być powielany. To pozwala kolejnym pokoleniom żyć własnym życiem.
W ustawieniach systemowych często widzimy, że potomkowie próbują „oddać hołd” cierpiącym przodkom poprzez nieświadome powtarzanie ich losu. Może to objawiać się np.:
- Strachem przed stabilnością finansową – skoro majątek został stracony, kolejne pokolenia mogą nieświadomie unikać bogactwa, bo „posiadanie” kojarzy się z utratą.
- Lękiem o dzieci – w Twojej rodzinie dzieci zostały odebrane rodzicom, więc późniejsze pokolenia mogą nieświadomie nosić w sobie lęk o bezpieczeństwo swoich dzieci.
- Konflikty o pieniądze – skoro kiedyś straty finansowe były źródłem ogromnego cierpienia, to potem temat pieniędzy mógł stać się naładowany emocjonalnie, wywołując napięcia i walkę.
- Skłonnością do ucieczek – dziadek musiał uciekać z Ameryki, szukał korzeni, ale nigdy nie znalazł. Możliwe, że w rodzinie pojawiają się ucieczki przed stabilnością, przed relacjami, przed zobowiązaniami.
2. Pytania – gdzie może leżeć klucz do uzdrowienia?
–Czy uznajemy stratę przodków?
Często w rodzinach temat dawnych strat jest przemilczany albo obciążony ciężkimi emocjami. Praca polega na tym, aby uznać to, co się wydarzyło:
„Tak, zostaliście rozdzieleni. Tak, doświadczyliście ogromnej straty. Widzę to. Było wam bardzo ciężko.”
–Czy lojalność wobec przodków jest świadoma?
Można zapytać siebie:
„Czy mam tendencję do odtwarzania ich losu? Czy pozwalam sobie na więcej, czy nieświadomie powielam wzorce straty i cierpienia?”
–Czy przodkowie mogą być widziani jako pełni?
W ustawieniach możemy symbolicznie zobaczyć przodków jako osoby, które mimo wszystko przeżyły swoje życie tak, jak mogły. Można powiedzieć:
„Dziękuję wam za życie. Teraz ja idę swoją drogą. Nie muszę już powtarzać waszego losu.”
–Jakie emocje zostały w rodzinie niewyrażone?
Czy był żal, gniew, poczucie winy? Te uczucia mogą nadal być obecne i domagać się uznania. Można spróbować poczuć je świadomie i pozwolić im „przepłynąć” zamiast je nieświadomie przeżywać na nowo.
3. Możliwe ścieżki uzdrowienia
Praca z przeszłością – Symboliczne uznanie losu przodków, np. poprzez ustawienie, medytację lub zapisanie historii rodu w sposób, który pozwala na zobaczenie ich jako pełnych ludzi, a nie tylko ofiar losu.
Zgoda na obfitość i stabilność – Można pracować z przekonaniem:
„Mogę mieć stabilność finansową i to jest bezpieczne. Utracone majątki były historią przeszłości, ale teraz mogę budować swoje życie na nowo.”
Zamknięcie dawnych rozdziałów – Praca nad symbolicznym „pożegnaniem” przeszłości, np. poprzez rytuały wdzięczności wobec przodków, które pozwolą zakończyć ich los w rodzinnej świadomości.
Praca z relacjami i emocjami – Jeśli w rodzinie pojawiały się kłótnie, strach czy alkohol, można zastanowić się, co te mechanizmy miały „zastępować” (np. lęk przed opuszczeniem, gniew na niesprawiedliwość losu).
Budowanie nowej historii rodzinnej – Pozwolenie sobie na stworzenie nowego wzorca – rodziny, w której jest bezpieczeństwo, miłość, dostatek i spokój.
Kliknij tutaj, masz dostęp do mojego bloga i innych wartościowych wpisów-
Wewnątrz na Zewnątrz
