Wierzę, że jestem wystarczająco dobra – Czucie prowadzi mnie przez życie, Ciężar w ciele przypomina mi, że wątpię, Lekkość pojawia się, gdy afirmuję prawdę: „Jestem godna otrzymywać od wszechświata to, co piękne i co mi służy.”
Ale ciało przemawia szczerze, „Czy na pewno wierzysz w to, co mówisz?” Myśli podszeptują: „Nie masz wykształcenia, Inni są lepsi, bardziej godni sukcesu.”
Jak echo przeszłości wraca przekonanie: „Bez wyższego wykształcenia nic nie osiągniesz.” Czy to prawda, czy tylko cień cudzego głosu?
Głęboko oddycham i pytam siebie: „Skąd przyszło to przekonanie? Czyj to głos mnie ogranicza? Czy nadal muszę go słuchać?”
Ciało odpowiada – ciężar ustępuje, Wiem, że mogę tworzyć nowe ścieżki myśli, Przeprogramować to, co kiedyś służyło – teraz już nie.
Czy jestem gotowa działać? Czy mogę wziąć pierwszy krok, Choć ciało drży, łącząc przeszłość z przyszłością? Odpowiedź przychodzi w ciszy: Jestem wystarczająco dobra.
Nie muszę czekać na cudze pozwolenie, Nie muszę spełniać cudzych oczekiwań. Każdy krok, nawet mały, Przybliża mnie do prawdy, która we mnie drzemie.
Teraz uczę się oddychać lekkością, Nieść w sobie wartość bez porównań. Każdy dzień to nowa afirmacja: Jestem godna, jestem wystarczająco dobra. Wszechświat słucha i odpowiada.
Kliknij tutaj, masz dostęp do innych moich wartościowych przekazów;
Wewnątrz na Zewnątrz
Pingback: Jak zmienić stare przekonania na nowe? - Wewnatrz na Zewnatrz