Za dawnych czasów, moje życie było naznaczone brakiem pokory. Na każdym kroku zauważałam w sobie niesprawiedliwość, niezdolna do poczucia wdzięczności za to, co posiadałam. Wciągnęła mnie ambiwalencja, odciągając od odczuwania piękna natury. Nie dostrzegałam jej mocy, jej zdolności do napełniania mojego życia energią i spokojem. A przecież tak bogato życie ofiarowuje swoje dary.
Słońce, które każdego dnia wschodzi na niebie, przynosząc życiodajne światło i ciepło, nie wydawało mi się niczym więcej niż codzienną koniecznością. Jakże niewłaściwie to postrzegałam. Promienie słońca, pełne energii, są esencją życia na Ziemi, zdolne podnieść na duchu i inspirować do pozytywnych zmian.
Tymczasem, kojący szum rzek i pulsujące rytmem wodospady pozostawały dla mnie tajemnicą. Dźwięk wody, płynącej swobodnie, jest przypomnieniem o ciągłym przepływie życia, o nieodłącznych zmianach, które są elementem naszej egzystencji. Natura przemawia do nas przez szum wodospadów, przekazuje nam swoją mądrość i uczy pokory, jednak długo byłam głucha na tę lekcję.
Szum morza, tworzony przez harmonijny rytm fal, stanowił dla mnie jedynie tło. Nie zauważałam, że ta melodia może wprowadzić mój umysł w stan głębokiego spokoju, ułatwić medytację i otworzyć nowe ścieżki myśli.
Również dźwięki skrzydeł ptaków, wyjątkowe, różnorodne i pełne życia, nie docierały do mnie. Każdy ton, każdy śpiew ptaka jest unikalnym symbolem wolności, który może nas inspirować do podążania w kierunku naszych marzeń.
Wszystko to umykało mojej uwadze, gubione w gwarze codziennych obowiązków, zamęcie mojego niezadowolenia. Ale teraz rozumiem, że natura jest darem, który powinnam docenić. Jej piękno i mądrość są źródłem energii, którą mogę czerpać każdego dnia. Wystarczy tylko zatrzymać się, posłuchać i pozwolić jej nauczyć nas pokory, wdzięczności i miłości do życia.
Zatopiłam się w ciszy, skupiając energię na otaczającej mnie naturze, z której powstał ten wiersz:
Połknij promienie słońca, wciągnij blask księżyca,
Nasłuchuj dźwięków rzeki, wodospadu pulsującego życiem.
Podążaj za szeptem morza, słuchaj skrzydła ptaka w locie,
Pozwól, aby uzdrawiały Twojego ducha i ciało.
Skacz, tańcz i śpiewaj, aby żyć pełnią szczęścia,
Oddychaj głęboko, daj sobie prawo do odpoczynku.
Okaż miłość dla siebie, zawsze pamiętaj,
Że to ty jesteś swoim najcenniejszym skarbem.
Natury uzdrawiające dźwięki i kolory
Pomogą Ci osiągnąć spokój i równowagę.
A miłość do siebie pozwoli Ci poczuć się silną i pewną siebie.
Nie zapominaj, że uzdrawiająca moc jest w Tobie i wokół Ciebie.
Troszcz się o siebie, o swoje zdrowie, korzystając z uzdrawiającej mocy natury,
I zawsze pamiętaj o swojej wartości i miłości do siebie.
Bo ty jesteś największym darem dla samej siebie i dla świata.
Niech ta uzdrawiająca moc natury stanie się naszym codziennym towarzyszem, a miłość do samego siebie będzie naszym motorem napędowym.
Tylko wtedy będziemy mogli cieszyć się życiem w pełni, w harmonii z samym sobą i otaczającym nas światem.
Tutaj możesz zainspirować się moimi innymi wpisami; kliknij tutaj
Wewnątrz na zewnątrz.
