Wiatr w sosnach szepce tajemnice nocy,
Zanurz się w ciszy, gdzie myśli są wolne.
Serce unosi się wysoko, ponad prozę dnia,
W przestrzeni bez granic, gdzie dusza odnajduje spokój.
W gąszczu codzienności, gdzie czas nieustannie gna,
Znajdź chwilę dla siebie, zatrzymaj się, posłuchaj.
To wiatr w sosnach nauczy cię śpiewu serca,
Co niesie nadzieję i miłość, w każdym jego biciu.
Niech cisza będzie twoim przewodnikiem,
A serce wysoko uniesione, twoim kompasem.
W tym świecie pełnym hałasu znajdź swoją oazę,
Gdzie zanurzysz się w ciszy, by unieść serce wysoko.
W tym wierszu każdy wers to podróż do głębi siebie,
Gdzie zanurzenie w ciszy i uniesienie serca,
Staje się mostem między zewnętrznym a wewnętrznym światem,
Prowadzącym do prawdy, co w sercu każdego z nas drzemie.
Pod sosnami, gdzie czas zwalnia swój bieg,
Odkrywasz spokój, który mijał cię tak często.
Szum drzew, jak melodyjny chór,
Otwiera przed tobą bramy głębszej świadomości.
Tam, gdzie światło przebija przez zielone doliny,
Światło, które mieni się na każdej kropli rosy,
Znajdujesz klucz do tajemnic, które szum wiatru niesie,
Każdy powiew to echo dawnych opowieści, które teraz stają się twoimi.
Przez chwilę, nie jesteś już więźniem codzienności,
Twoje serce, wolne, wznosi się na skrzydłach wiatru,
W świat, gdzie granice rozmywają się jak poranne mgły,
Gdzie każdy oddech to cisza dla spokoju duszy.
Tutaj możesz poczytać inne moje wiersze;
Wewnątrz na Zewnątrz
Cieszę że tu trafiłem..przeczytałem że wzruszeniem… refleksją…zostawiam w ciszy maly ślad…szept szelestu.
Dziękuję bardzo.